Op deze pagina
- Terug naar de levende Christus
Koppelingen
|
Terug naar de levende Christus
door ds. H.J. Hegger
„Gij in mij. Wat is dat subliem! Wat is dat innig! Hij in
mij! De Zoon van God, de levende in mij! Maar dan nog veel meer, Hij
trekt mij naar Zich toe, niet alleen naar zich toe, maar IN Mij. Dat ene
woordje IN, wat is dat om te zingen!” Verslag van een lezing.
Heel erg fijn dat ik vanavond uitgenodigd ben om iets
door te geven van de Levende Christus. Als je Hem kent dan is dat de
diepe vreugde van je leven. Ook wil je daar met zoveel mogelijk mensen
over spreken. Dan wil je aan iedereen vertellen hoe machtig die Heiland
is. Het gaat vanavond over die Heiland, die de Zoon van God is. Hij is
waarachtig God en waarachtig mens geworden, helemaal aan ons gelijk
geworden. Hij heeft onze zonde, onze schuld en onze vuiligheid op Zich
genomen. Hij heeft Zich laten slachtofferen als een Lam. Voor ons, voor
u en voor mij.
Ik wil beginnen met het lezen van de heilige Schrift.
Namelijk Efeze 2, waarin zo heel helder wordt getekend, wat het
evangelie nu eigenlijk is. Dat het niet geschonken wordt op grond van
iets in ons, maar puur op grond van de liefde van God. Zijn
onbegrijpelijke barmhartigheid.
Vooraf is het zinvol om na te gaan wat ik bedoel met
de uitspraak: Terug naar de levende Christus. Wie is de levende
Christus? Het eerste wat ik van Hem moet zeggen (en dat klinkt
vanzelfsprekend) dat Hij Iemand is.
Een goddelijk Iemand die tegelijk volkomen een
menselijk Ik is. Beide, twee naturen dat is Hij. Wij moeten en mogen ons
heenkeren tot deze ene Persoon. De Zoon en het Woord van God. Het woord
wat God sprak dat is vlees geworden en heeft onder ons gewoond. De
levende Christus is dus Iemand. Een Persoon tot wie je je richten kunt
en kunt overgeven. Die je totaal kunt vertrouwen, die je kunt liefhebben
met je hele hart, met wie je spreken kunt met wie je innerlijk één kunt
voelen. Dat is de levende Christus. De levende Christus is dus niet
iets. Hij is bijvoorbeeld niet zomaar een idee. Er wordt gelukkig in de
meeste kerken van Nederland nog altijd Christocentrisch gepredikt. Dat
betekent dat in de prediking Christus centraal staat. Wat kunnen we daar
blij om zijn wat het is niet vanzelfsprekend, want er veel afdwaling in
de wereld. Ook binnen de kerken. Maar als het daar bij blijft, dat
Christus als een centraal idee in de prediking of in ons leven centraal
staat, dan hebben we er niets aan. We hebben niets aan Christus als een
prachtig idee, al is het nog zo mooi.
We hebben niets aan Hem als het niet meer is als een
samenraapsel van allerlei dogma’s die gesystematiseerd zijn. Want dan
wordt Christus gemaakt tot een iets. Tot een het. Maar wat heb ik aan
een het of een iets? Tot een het of een iets kan ik niet bidden,
neerknielen en aanbidden! Met een het of een iets blijf ik toch eenzaam.
Dan blijf ik zitten met mijn schuld en verlorenheid. Daarom lijkt het
misschien vanzelfsprekend dat ik zeg: Christus is een Iemand, maar
helaas wordt Hij toch vaak gedegradeerd, uitgehold, gedood en opnieuw
gekruisigd tot een idee of tot een starre dogma. Want dat is zo heerlijk
dat ik me (en iedere gelovige met mij) mag richten tot die grote U,
waardoor Hij in mij is. Dat staat bijvoorbeeld in Joh. 15:5 ik in U
én (je zou dat nooit verwachten, het is eigenlijk te groot) Gij
in mij. Wat is dat subliem! Wat is dat innig! Hij in mij! De Zoon
van God, de levende in mij! Maar dan nog veel meer, Hij trekt mij naar
Zich toe, niet alleen naar zich toe, maar IN Mij. Dat ene woordje IN,
wat is dat om te zingen! Ik in Hem en Hij in Mij. Dat is de levende
Christus. Maar, bij die levende Christus hoort één wezenlijke trek. En
dat is, dat Hij een Zaligmaker is voor verloren zondaars. Als je geen
besef hebt van je zonde, dan heb je niets aan Hem. Dan gaat Hij je ook
voorbij. Hij zegt het zelf: "Ik ben niet gekomen om vriendjes te roepen,
rechtvaardigen, mensen die het zo goed met zichzelf getroffen hebben".
Nee, Hij is gekomen voor arme mensen. Zoals ik er één, een sukkel, die
Hem niets kan aanbieden.
Als er onder jullie ook zijn die zeggen: "Heere als ik mezelf bekijk
in het licht van deze Zoon van God die puur en louter alleen liefde is,
dan blijft er van mij niets over". En als je ziet en erkent, dat alles
in jouw aangestoken is door de ik-zucht, dan zegt de Heere Jezus; "Jij
bent van Mij, dan ben en wil ik jouw Zaligmaker zijn". Ik ben gekomen
voor de hopelozen, de wanhopigen en de ellendigen. Daarvoor ben Ik mens
geworden, daarvoor heb Ik mezelf gegeven tot in de dood. Is dat niet
héérlijk?! Misschien zitten er hier wel die zeggen: "ik heb het helemaal
niet goed met me getroffen, ik doorzie mezelf en ik bemerk dat alles
draait om me eigen ik en ik kan er maar niet van loskomen". Als dat
iemand van jullie zegt (en als je de Bijbel kent) dan weet je toch dat
daar dan de Heere Jezus is, de Zaligmaker en de Verlosser die Zijn
handen op je legt en zegt: "Hier ben Ik" en je hand grijpt en zegt: "Kom
sta op". Dat is dus de levende Christus, de Zaligmaker.
[Meer:
terugnaardelevendechristus.doc]
|
Audio
Klik om onderstaande bestanden binnen te halen
met je rechtermuisknop en kies voor 'Doel opslaan als'.
(Zie ook:
Jongerenavonden Wekerom / Rijssen / Opheusden) |