Op deze pagina

Shadrack ontmoet Jezus (deel 2)

Koppelingen

Shadrack ontmoet Jezus (deel 2)

Door Dick en Ann van Stelten

Dick van Stelten is in Nederland predikant geweest, maar werkt nu al meer dan 20 jaar in Zuid Afrika onder de Zulu's. Tot 2000 was hij de leider van een bijbelschool in de buurt van Swaziland. Op een dag ontmoeten Dick en Ann de bezeten Shadrack. Jezus bevrijdt Shadrack en Shadrack geeft zijn leven aan Hem (zie Deel 1).

De volgende zondag waren ook zijn moeder en stiefvader met hun andere kinderen in de dienst van onze gemeente, Een van hen was een meisje van twee weken. Zij was ook een compleet wonder. De moeder was twee weken geleden op een nacht bij de zuster van de zending gekomen. De weeën waren begonnen. Zij was weken over tijd. De zuster had geen instrumenten in haar huis. Geen handschoenen. Geen telefoon (nog), geen auto. De zuster constateerde dat de baby al dood was in de moeder. Toen de geboorte plaatsvond, op het bed van de zuster, kwam er eerst allemaal heel vieze rommel. Toen het kindje. Het was inderdaad dood. De zuster en de moeder baden samen. Toen zoog de zuster met haar eigen mond het slijm uit de mond van de baby en begon mond op mond beademing. Na 5 min. kwam het kindje tot leven. Tot grote verbazing en dankbaarheid van de moeder en haar man. Zij zagen het als een wonder van God. En nu twee weken later dit andere wonder in hun gezin: de bevrijding en bekering van Shadrack. Korte tijd later hebben de moeder en vader zich ook laten dopen.

Met diepe dankbaarheid zagen we, dat de Heer ons verlangen naar Zijn krachtdadige tegenwoordigheid in de Bijbelschool vervulde. Ik herinner me een dienst in deze tijd, waarin de Heer Sipho, een van de studenten, terwijl hij op de piano speelde, een nieuw lied in het hart en de mond gaf, waarin de lof werd gezongen van de God van Abraham, Isaac en Jacob, Yahweh, de God Die werkelijk bij Zijn volk is als de God Die Leven geeft, en Die in Christus vlees werd, Immanu-El, God-met-ons. Het ging over in een refrein:
“We worship You...we give You glory...” We konden niet ophouden. We werden meegenomen in golven van aanbidding. We stonden, knielden, baden, stortten onze harten uit in... Shadrack huilde en riep luid:
“I like You, Jesus, I like You, Jesus...”

Daarna heeft de duivel niet stilgezeten. Hij heeft heftige tegenaanvallen gedaan op Shadrack. Een keer, ongeveer een week na zijn bevrijding, tijdens de les zag ik ineens Shadracks ogen ongerust langs me heen naar buiten staren. Hij vroeg kunnen we s.v.p. bidden. Drako komt op me af! Op het gebed werd het onheil afgeweerd. Maar niet lang daarna gedurende een les werd Shadrack ineens blind. Deze keer behaalden we de overwinning niet zo 'makkelijk'. Het duurde geruime tijd voordat Shadrack zijn gezicht terug kreeg. En aan het begin van de volgende morgen tijdens de aanbiddingsdienst was hij ineens weer blind. Weer gingen we in de strijd, maar die scheen vergeefs. Het was zeer triest Shadrack in die toestand te zien. We moesten hem bij de hand leiden, maar triester nog was de hoon van de boze die Shadrack en wij voelden. Shadrack ging 's middags blind met de studenten naar de Prayer Mountain terug. Wat voelden wij ons machteloos in onszelf. Het werd wel goed duidelijk, dat we in de geestelijke strijd geen enkele glorie voor ons zelf verdienden. De studenten voerden de strijd verder die middag. En de Heer gaf de overwinning. Shadrack werd weer ziende en werd ook gedoopt in de Heilige Geest en sprak in tongen. Nog gaf de vijand niet op. Een keer stond Shadrack voor de open deur van mijn kamer met een mes op zijn keel. Hij zei, dat hij voor goed afscheid kwam nemen. Het werd een hevige worsteling, lichamelijk en geestelijk. Ook de studenten en Ann waren erbij betrokken. En zo kwamen we er weer door. Shadrack vroeg of hij met Ann en mij kon spreken, en toen vertelde hij, dat hij begreep waarom de boze nog vat op hem kon krijgen. Het was omdat hij niet al zijn zonden had beleden. En toen vertelde hij, onder tranen, dat hij vorig jaar een meisje had verkracht en vermoord en haar bloed had gedronken. Dit was een vreselijke bekentenis. Konden we Shadrack, een moordenaar, nog gewoon met de studenten laten meegaan naar de studenten kwartieren? We haalden er een oudere student, die Shadracks vertrouwen had, bij, en legden de zaak in Gods handen. We maakten Shadrack duidelijk, dat hij aan de Heer moest vragen wat hem nu te doen stond ten aanzien van de burgerlijke overheid. Het zou niet geheim mogen blijven. Hij begreep het.

En zo kwam het einde van ons eerste veel bewogen jaar, waarvan ik jullie hier maar weinig verteld heb. Donderdag en vrijdag 28 en 29 oktober vierden we het samen met onze plaatselijke gemeente, waarvan de studenten deel waren gaan uitmaken. De broeders en zusters hadden deze zwarte broeders werkelijk in hun armen en harten gesloten. We braadden een schaap aan het spit. De vrouwen hadden slaaien en puddings gemaakt. De studenten waren geraakt door alles wat er voor hen gedaan werd. We hadden een verbazende dienst van aanbidding, en toen begonnen de studenten ervan te getuigen wat dit jaar voor hen betekend had. WOW!! Drie van hen waren wedergeboren geworden: het meisje uit Korea, Shadrach en een man uit Mozambique. Iedere student gaf zijn getuigenis. Shadrack riep Ann naar buiten en vertelde haar, dat hij tijdens het gebed een lichtende verschijning had gezien van een Man. Hij had niet Zijn gezicht kunnen zien. De Man had hem gezegd: “Waarom vertel je niet openlijk alles vanavond?” Ann haalde mij erbij. We zeiden hem, dat als hij dacht, dat het inderdaad de Heer was, Die hem dit gezegd had, hij het moest doen, maar dat hij dan de consequenties zou moeten dragen. Als hij de zaak nu publiek maakte, zou hij ook bereid moeten zijn te zijner tijd de autoriteiten te ontmoeten. Shadrack zag dat in en verklaarde zich bereid daartoe. Terug in de bijeenkomst, deed hij onder tranen zijn bekentenis. Het was ontroerend en schokkend. Welna, een meisje van de gemeente, ging naast hem staan. Zij vertelde, dat zij van haar zesde jaar af verkracht en misbruikt was geweest en dat ze in satanisme en druggebruik gevangen was geweest, maar onlangs, tijdens een DTS van Jeugd met een Opdracht, bevrijd was van drie boze geesten. Zij omarmde Shadrack. De verkrachter en de verkrachte, nu gewassen en een in Christus. We stonden allemaal op een aanbaden de Heer.