|
|
 |
De bevrijding uit de gevangenis van broeder Yun - versie om af te drukken (in nieuw venster) |
De bevrijding
uit de gevangenis van broeder Yun (deel 3)
Het leek wel of de Heer deze bewaker op de een of andere manier verblind had. Hij keek me recht aan, maar zijn ogen registreerden mijn aanwezigheid niet. Ik verwachtte dat hij wel iets zou zeggen, maar hij keek dwars door me heen, alsof ik onzichtbaar was! Hij zei helemaal niets.
Ik
liep hem voorbij en keek niet om. Ik wist dat ik op ieder moment in mijn
rug geschoten kon worden. Ik bleef de Heer in stilte vragen klaar te
staan om mijn ziel te ontvangen, omdat ik dacht dat dit een van mijn
laatste ogenblikken op deze wereld was.
Ik bleef de trappen aflopen, maar ik werd door niemand tegengehouden en
geen van de bewakers zei ook maar een woord tegen mij!
Toen ik bij de hoofdingang aankwam, een ijzeren hek dat naar de bin-nenplaats van de gevangenis leidde, ontdekte ik dat het al openstond! Dat was vreemd, want meestal was dit hek het best beveiligd van allemaal Gewoonlijk stonden er twee bewakers bij dit hek op de begane gronde, een aan de binnenkant en een aan de buitenkant, maar om de een of andere reden was er geen enkele bewaker aanwezig en stond het hek open!
Ik zette de bezem die ik vanaf de derde verdieping mee naar beneden genomen had weg en liep de binnenplaats op. Ik kneep mijn ogen samen het felle ochtendlicht. Ik kwam op de binnenplaats verscheidene bewakers tegen, maar niemand zei ook maar een woord. Toen liep ik door toegangspoort van de gevangenis die om de een of andere reden ook wijdopen stond!
Mijn hart ging vreselijk tekeer! Ik stond nu op straat, vlak buiten de strengst beveiligde gevangenis van Zhengzhou! Later hoorde ik dat er nog nooit eerder iemand uit die gevangenis ontsnapt was.
Naast mij stopte onmiddellijk een geel taxibusje en de chauffeur, een
man van achter in de twintig, opende de deur. Hij vroeg: 'Waar wilt u
naartoe?'
Ik stapte in en antwoordde: 'Ik moet zo snel mogelijk naar mijn kantoor,
dus rijdt u alstublieft een beetje door.' Ik gaf de chauffeur het adres
van een christelijke familie in Zhengzhou die ik kende, en we reden bij
de gevangenis vandaan. Ik zei tegen hem dat hij de files moest zien te
ontwijken en in geen geval moest stoppen.
Al deze gebeurtenissen leken in enkele seconden plaats te vinden. Het was alsof ik droomde terwijl ik wakker was. Ik wist niet zeker of het allemaal echt gebeurd was of dat ik het gedroomd had. Ik weet niet hoe de Heer het precies gedaan heeft of waarom al die ijzeren hekken die gewoonlijk hermetisch afgesloten waren, voor mij opeens allemaal openstonden. Alles wat ik wist, was dat ik in een taxi zat en dat we op weg waren naar het huis van mijn vrienden.
Toen
we daar aankwamen, vroeg ik de taxichauffeur even te wachten terwijl ik
wat geld ging lenen om het ritje te betalen.Ik beklom de trappen naar
het appartement op de derde verdieping en drukte twee keer op de
deurbel. Een van de dochters van mijn vrienden keek
door het spionnetje in de deur en herkende me onmiddellijk. Ze
riep opgewonden: 'O, broeder Yun, u bent
ontslagen uit het ziekenhuis (ze bedoelde
de gevangenis)!'
Ik zei tegen haar: 'Ja, ik kom uit het
ziekenhuis, maar niet volgens de normale
procedure. Kun je me alsjeblieft wat geld lenen om de taxi
te betalen?'
Ze was zo opgewonden dat ze vergat de deur open te doen! Uiteind kwam ze
terug en gaf me het geld. Ik rende snel de trappen af naar
de wachtende taxichauffeur, en betaalde hem.
Dit lieve christelijke gezin heette me hartelijk welkom in hun huis. Een van de dochters zei tegen me: 'De hele kerk heeft al meer dan een week voor u en uw medewerkers gevast en gebeden. Gisteren zei de Heilige Geest tegen mijn moeder: "Ik zal Yun vrijlaten en daarna zal hij als eerste naar jullie huis komen. Hij zal een korte tijd blijven en met jullie bidden"
Mijn ouders hebben tegen ons gezegd dat we op uw komst moesten rekenen en we hebben voor een geheime schuilplaats gezorgd waar u zich kunt verstoppen. Niemand weet iets van die schuilplaats, behalve wij. Mijn moeder heeft al wat eten en wat kleding voor u klaargezet. Kom, kleed u even om, dan zullen wij u erheen brengen.'
(...)God herinnerde me aan het krachtige visioen dat Hij me dertien jaar
eerder, tijdens mijn vierenzeventig dagen van vasten, had gegeven,
waarin ik een hele serie ijzeren hekken zag opengaan, het een na het
ander.
Nu, al deze jaren later, was zijn belofte uitgekomen. Ik verwonderde me
over Gods goedheid en zijn trouw aan mij. Tot op de dag vandaag bezie ik
mijn ontsnapping uit de gevangenis als de meest verbijsterende
ervaring van mijn leven.
Die nacht sliep ik zo vredig als een pasgeboren baby, in de armen van
mijn Heer.
(Uit: De Hemelse Man, door Broeder Yun met Paul Hattaway, Uitgeverij Medema)
De Hemelse Man
- Broeder Yun met Paul Hattaway
- ISBN: 90 6353 422 1
- 352 pagina's
- € 18,95
- Uitgeverij Medema
- De Wachtende Vader (Floyd McClungJr)
- Bakht Singh: In Zijn liefdevolle handen
- "Wie ziet gelooft niet meer" (André Louf)
- Definitie geloof (Maarten Luther)
- Bevrijd uit de gevangenis
- "Ik zag een grote en vurige gestalte staan" - Verhalen over engelen
- Het verschil tussen de christelijke deugden en Christus Zelf (Watchman Nee)
 |
Jennifer Toledo over 'The Weeping Room' |
|
|
Dick van Keulen (nieuwe audio en video) |
|
|
George Müller |
De webstek is voor het laatst bijgewerkt op 15-11-2006
Nieuwsbrief
Als je op de hoogte gebracht wilt worden van nieuwe artikelen, audio en andere wijzigingen, kun je je naam en e-mailadres aan de verzendlijst van de nieuwsbrief toevoegen met onderstaand formulier:
Afmelden is net zo eenvoudig: klik hier voor het formulier.
Klik hier voor de laatste nieuwsbrief.
Ik, Ikzelf ben het die u bemoedigt!
(Jesaja
51:12)
© Bemoediging.net
[Voorpagina]
[Verhalen] [Overdenkingen]
[Nieuws] [Overzicht]
(Jesaja 51:12)